İŞİNİ KAYBETMİŞ BİRİ NE DÜŞÜNÜR?
1-Ekonomik güvencesi kaybolur
2-Ailesinin rızkını sağlayamaz
3-Temel ihtiyaçlarını karşılayamaz
4-Zaman ve düzen algısı yiter
5-İşsizini görmezden gelirsen sosyal sorunlarla boğuşursun
İşsizlik bir siyasetçi için büyük sorun olarak tanımlanabilir. Ancak önceliği değilse, “popülist” bir söylemdir sadece….
Ekonomi bürokratı için işsizlik, bir istatistikten başka bir şey olmayabilir. Kendisi işsiz kalmadığı sürece, bu rakamın “makul ölçülere indirilmesini” pekâlâ mırıldanabilir.
Kamu güvenliği açısından işsizlik, potansiyel suçlu anlamıdır.
Kaybedecek bir şeyi kalmamışsa toplumsal bomba olabilir.
İşi olanlar için işsizlik, “ben de kalabilirim” kaygısıdır.
Sendikacı için işsiz, dayanışma aidatı ödemiyorsa; yoktur. Akıllı işveren için işsiz, “henüz iş veremediği” kişidir.
Akılsız işveren için işsiz, “daha önce işten kovduğu” kişidir.
Peki işsiz için durum nedir? Örgütsüz, sahipsiz ve toplumsal zenginliğin taşrasına itilmiş bu kesim kendini nasıl görür? Söyleyeyim; işsizlik aslında en ağır iştir.
Öyle ki sana ödeme yapmazlar, özgüvenin erir gider.
Her sabah bir umutsuzluğa uyanırsın, iç disiplinin bozulur.
Gelirden Mahrumiyet ve tecrit duygusu kaplar bedenini…
İŞSİZLİK YALNIZCA İŞSİZİN SORUNU MUDUR?
