TÜM KAMU SPOTLARI

UTANCIN 5 ÖĞRETİSİ

1-Hatanın maliyetini kavratır

2-Sen kalabilmeni sağlar

3-Zulüm barındırmaz

4-Tevazuya sığınır

5-Güzel ahlak talebidir

Ar damarı çatlamışsa o damardan tüm insani değerler akıp gidecektir.

Mani oluyor halimi takrire hicabım…

Üzme yetişir firkatinle harabım…

Şairin halini ifade etmeye yüzü varmıyor, utanıyor.

Ama anlatamıyor diye sen de üzmeyi bırak.

Zaten ayrılık sebebiyle harap iken…

Eğer bir hayatta; hata, yanılgı, pişmanlık ve utanma yoksa, o hayattan kayda değer hikaye çıkmaz.

Zira hatalar bize düzelme, iyileşme enerjisi verir.

Çık ve hatanı düzelt der.

Bunu yaparken, pişmanlığını açıklar, utancını görünür kılar, utanır ve daha iyisini yapabilme, yenilenme fikrine varır. 

İyiler safında olmayı seçer.

Utanma, edebe dairdir.

Güzel sanatlardandır.

Utanabilen; insana yakın durandır.

Utanmak, iyiyi ummak, dua talebidir.

Bir insanı içine çökertmek ister isen, onu bir ruhsal kara deliğe çevirmek istersen, ondan utanma duygusunu al…

Ar damarı çatlamış birinden artık, düzelmeye dair adım bekleme…

Zira çatlayan ar damarından içindeki tüm iyilikler akıp gidecektir.

Geriye; değersiz kullanılmış, beş para etmez bir ömür kalacaktır.

SEN HATASINDAN UTANABİLENLERDEN MİSİN?

BELGE SAPIKLIĞI

1-e-Devlet çıktı, çok şeyi çözdü ama

2-İşin devlet dairesine düşmeye görsün;

3-Seni belge ile mahvetmeye bürokrat orada bekliyor.

4-İşler zaten kesat;

5-Bir de bu belge sapıklarıyla uğraşmanız gerekecek

İşin tembellik ve beceriksizlik yanı bir yana, her şeyi yokuşa sürmek için belge sapıklığı başka bir yana… 

Bürokratik oligarşinin en büyük silahı, belge sapıklığı…

Gereksiz belge üretme saplantısı.

Toplumumuz yüzyıllardır yoğun ve katı bürokrasi ile yaşamış olsa da bilişim imkânları sayesinde bu cendereden kurtulması gerekirdi.

Ama olmadı, olmuyor, olamıyor.

Bürokrasiyi düşman ilan edip, dışa açık büyüme dönemini başlatan Turgut Özal’dan bu yana, “işleri daha kolay kılmak” için çok şey başarıldı.

Misal şirket kurma, gümrük dönüştürüldü.

e-devlet uygulamaları sayesinde dünün azap verici bürokratik işlemleri, “daha etkin, güvenli ve çabuk” halledilebiliyor.

Peki, sorun nedir?

Sorun, zihinlerin hala “katı bürokratik yapılara” kilitlenmiş olması…

Üstelik bu zihinleri, devlet dairelerinde veya kamu kesiminde değil, her yerde görebiliyorsunuz.  

Hatta özel sektör firmalarında… 

Fotokopi nedir; faks nedir?

Hala bunları isteyebiliyorlar; ‘mevzuat böyle’ diyerek…

Bu sapıkları cezalandırmamız şart.

SİZ DE BELGE OBUR BÜROKRAT MISINIZ?

OKULU VELİ YÖNETMESİN

1-Çoğu veli kaçırdığı hayatını

2-Çocuğu üzerinden temize çekme gayretinde

3-Whatsupp üzerinden okul yönetiyorlar

4-Öğretmene baskı kuruyorlar

5-Şımarık veli, şımarık öğrenci, kalitesiz eğitim

Velikrasi diye bir kelime yok. Ben uydurdum. Anlatmak istediğim; velilerin, kurdukları whatsupp grupları üzerinden okulları yönetmeye kalkmaları…

Öğrenme-öğrenci odağı yerine velileri memnun etmeye kaymış mevcut sistem, özellikle özel okullarda büyük sorun oluşturmaya başladı.

Veliler, müdür ve öğretmenler üzerinde baskı oluşturuyor, kurdukları gruplarda okulu yönetiyor(!) ve zaten yığınca sorunu olan eğitim sisteminde yeni sorun alanları yaratıyor.

Özellikle ana-babalar, kendi ıskaladıkları hayatı, çocukları üzerinden temize çekercesine inanılmaz talepler üretiyor, öğretmenleri yargılıyor, okulun karar süreçlerini önemli ölçüde tıkayabiliyor.

Hele ki çocuklarını şımartmada sınır tanımayan veliler, kendi evlatlarını dâhi gibi görüyor, onları yarış atı gibi koşturuyor ve zamanında aldıkları kendi kötü notlarını çocukları üzerinden yükseltmeye çalışıyorlar.

Yapmayın bunu. Okul yönetimleri, velilerin bu abartılı taleplerini karşılamayın. Böylesi okullardan başarı çıkmaz.

  SENİN KIRIK NOTU ÇOCUĞUN DÜZELTEBİLİR Mİ?

BİLGİ HER YERDE BİZE BİLGELİK GEREK

Ortalık veriden geçilmiyor.

Üstelik bizler evrene adeta veri saçıyoruz.

Büyük Veri #BigData bize ne kazandırıyor?

Acaba verilerimizle kimleri zenginleştiriyoruz?

Büyük Veri (Big Data) herkesin, her kesimin dilinde…

Attığımız her adımda gigabaytlarca veri üretiyoruz.

Sosyal medya üzerinden evrene adeta veri saçıyoruz.

Bu verileri birileri alıp kullanacak diye de ödümüz patlıyor.

Veri bu kadar değerliyse neden onu biz kullanamıyoruz?

Kendi zenginlik alanlarımız için işe yarar kılamıyoruz?

Aklımız mı kıt yoksa zekamız mı yetmiyor? Ya da ne?

Bana göre yediden yetmişe sorgulanması gereken budur.

Veriyi bilgiye çevirmek hayatla ilişkilendirmek kazançlı..
Oysa bizlerin yaptığı; ortalığa veri yağdırmaktan ibaret…

Önerim şudur; veriye güzelleme yapmaktan vazgeçmektir.

Dataları bilgiye çevirecek yetkinlikler oluşturmaktır.

Elin insanı bu verilerle bizi annemizden daha iyi tanıyor.

Bir sonraki adımımızı kestiriyor, orada bizi hazır bekliyor.

İşletmelerimiz verileri zenginliğe çevirecek yol bulmalı.

Kamu elindeki değerli veriyi bilgileştirmeli değerlendirmeli.

Aksi halde bizim verilerle kendine bilgi üreten kazanacak.
GÜNDE KAÇ VERİ SAÇTIĞINI BİLİYOR MUSUN?