LİYAKAT YOKSA SADAKAT İŞE YARAMAZ
1-Karar süreçlerin liyakat sahibi
2-Bilen insanlardan oluşmalı
3-Her sözüne ‘peki’ diyenlerin
4-Sana ‘sadık’ olabilir ama
5-Onlarla alacağın kararlar sonunu getirebilir
Elbette bilen insan liyakati… Çünkü bilgiyle yönetiyor.
Üstelik bizden insanın sadakati bir yere kadar. Hatta bugün sana sadık olan çabukça bir başkasına sadık olur.
Ancak sorun şu ki bilen insanı yönetmek zor. Talimatla çalışmaz, ikna edilmesi gerekir. Ona ‘şunu yap!’ dediğinde söze ‘ama…’ ile başlar ve liyakatini konuşturur, bıktırtır.
Oysa bizden insana vereceğin her talimat; ‘peki…’ sözcüğü ile başlar, yönetilmesi kolay görünür fakat sonuç?
“Bilen insan” ile “bizden insan” arasında tercih, çoğu kez “bizden ve güvenilir aile bireyi” yönünde kullanılıyor.
Aklı başında olanların en fazla yapabildiği, “eşitler arasında birinciliği”, aile bireyine verme tercihindedir.
Oysa şirketin ve ailenin işini görecek, iyi yetişmiş gençler, “aile bireyi kadar güven telkin edemediğinden” dışarıda tutulabiliyor.
TERCİHİN LİYAKAT MI SADAKAT Mİ?
