ZİRVENİN 5 ÖZELLİĞİ
1-Hayatı anlamlandırır
2-Varılması zordur
3-Kalınması daha zordur
4-Her zirve ardında varılası yenisi var
5-Zirve sonrası iniş başlar, unutma
Tırmanırken dal kırma ki inişte tutunabilesin.
Bir nesneye, binaya, yükseltiye; el ve ayaklarla tutunarak yükselmek… Gerekirse tırnaklarını da kullanıp dik yere, yamaca, duvara çıkmaktır tırmanmak.
Sürekli kanat çırp ve tırmanmaya çalış… Uçamasan bile yerden bir iki metre yükseğe tırmanırsın. Bu da sana hayati 2 avantaj sağlar;
1-uçamasan dahi kedilerin şerrinden uzak durursun,
2-yükselenler safında yer alırsın.
Sarmaşık, tırmanma virtüözüdür. Aşk da sarmaşık sözcüğünden gelir. Bir sarmaşık, sarıldığı şey ölünce o da ölür. Aşk, sarıldığın yar üzerinden ruhsal tırmanmadır aslında… Y
üksel ki yerin bu yer değildir der şair; tırmanma ise yüksekler ikliminin habitatı olma gayretidir.
Zirveye çıkmaya zeval denir. Zeval, inişe başlamanın ifadesidir ve güneşin en tepeye vardığı öğle zamanını tanımlar. Tuhaf olan, zirveye tırmananın, mutlaka inişe geçeceği gerçeğidir. Güneş gibi…
HAYATINDA GÖZ DİKTİĞİN BİR ZİRVE VAR MI?
