KORONA DERSLERİ (5) İnsanın ihtiyaçları sınırlı, istekleri sonsuz. #korona bize isteklerimizi abarttığımızı gösterdi. Aslında ne az şeye ihtiyacımız varmış. Gerisi, alışılmış tokluk imiş. Sınırlı kaynak sonsuz isteklere yetmez.
İHTİYAÇLAR SINIRLI İSTEKLER SONSUZDUR İstek; deniz suyuna benzer. Ne kadar çok içersen o kadar susarsın. Hayattan ihtiyacın kadarını iste, ihtirasına gem vur. Aksi halde salgın, isteklerini budayacaktır.
Korona
bize eski ezberlerimizi gözden geçirmemizi sağladı.
İsteklerimizle
ihtiyaçlarımızın birbirine karıştığını söyledi.
İnsanın ihtiyaçları sınırlı fakat istekleri sonsuzdur. Ekonomi, sınırlı kaynaklarla sonsuz istekleri karşılama sanatı sayılabilir. Beklentiyi istekler üzerine kurup, gayreti abartan insan, haddini aşabiliyor, gereğinden fazlasının derdine düşünce şirazesi kayabiliyor.
Nitekim küresel kriz birinci uyarıydı; ‘haddini bil, yoksa haddini bildiririm’ dedi. Ancak gereken dersi çıkarmadık. Ekonomi üzerinden anlatamayınca, hayat bu defa sağlık dilini kullandı, dünya genelinde 1 milyon insanısalgının pençesine düşürdü. Şimdi bizler evlerinde hapiste, isteklerini gözden geçirir olduk.
Fark
ettik ki aslında ihtiyaçlarımız o
kadar da fazla değil.
Oysa
hayat bize istediklerimizi
değil, ihtiyaçlarımızı
verir. Sorun, bununla yetinmeyip,
neredeyse ‘her
şeyi’
istemek…
Salgın sürecinin uzamasıyla şunu daha iyi fark edeceğiz ki isteklerimizle ihtiyaçlarımızı ayırmamız şart. Aksi halde ihtiraslarımızı kurbanı olacağız.