Patron nitelikli mi?

NE İŞ OLSA YAPARIMCI PATRONLAR

“Ne iş olsa yaparımcı eleman” ile

“ne iş olsa girişirim” diyen patronlar arasında sıkıştık.

Nitelik sadece iş gücünde mi aranmalı?

Patronların nitelik sorunu yok mudur?

Eskimeye yüz tutan bir ezberimiz var; nitelikli işgücü ihtiyacı… Sanki bu nitelik sadece çalışanda eksikmiş gibi davranıyor, girişimcinin niteliğini sorgulamıyoruz.

Katma değeri düşük işler kuran girişimci, katma değeri düşük çalışandan şikayet hakkı yoktur. Değer üretmeyen iş süreçlerinde nitelikli işgücü çalıştırmak ne derece anlamlı?

Ara eleman aranan eleman sloganı, özünde doğru olmakla birlikte niteliksiz patronların elinde bu ara elemanlar, arada derede kalıyor. Ne iş gelişiyor ne de işçi niteliği…

Sen patron olarak kendini geliştirmez isen kullandığın işgücünde nitelik artışı olur mu? Ara eleman yetiştirmek için yoğun gayret başladı şükür.

Milli Eğitim Bakanlığı ile sanayi ticaret odaları elbirliği yapıyor, meslek liseleri gibi çözümleri yaygınlaştırıp aranan eleman dediğimiz kabiliyet havuzunu genişletmeye çalışıyorlar. Ancak bu yetmez. Bize nitelikli girişimci gerekiyor.

Ne iş olsa yaparımcı eleman kadar ne iş olsa girişirim patronların varlığın da bir sorun.

    NİTELİK ARAYAN; PEKİ SEN NİTELİKLİ MİSİN?

DEVAMINI OKU

Kötü sürücüye dair…

KÖTÜLER NE BİLSİN BİZİ

İYİLERE SELAM OLSUN…

Birinin gerçek karakterini öğrenmek istiyorsan;

Onu trafiğe çıkar ve ardından izle.

Ona güç verilince nasıl davrandığına bak.

Hak yiyor mu, kural tanıyor mu?

Sağa dönüşte, en sol şeritten gelir ve önüne geçer. Kötü.

Sinyal kolu vardır, önünde aniden döner, bildirmez. Kötü.

Camı açar, şişeyi sokağa fırlatır, gaza basar gider. Kötü.

Sağ şerit kenesidir. Önünde araç yoktur, hızlanmaz. Kötü.

Kırmızı ışık yanıyordur. Yaya geçerken üzerine sürer. Kötü.

Direksiyonda telefonuna yazı yazar, trafiği aksatır. Kötü.

Egzozundan siyah duman çıkar, bakıma götürmez. Kötü.

Emniyet şeridinden gider, trafiğe polise aldırmaz. Kötü.

Çakarlı çakaldır. Kural ihlal eder, üzerine sürer. Kötü.

Bebeğini ön koltukta tutarak seyahatten korkmaz. Kötü.

Hak çiğner, kural tanımaz, uyarırsan tehdit eder. Kötü.

Polis durdurur, ‘benim kim olduğunu…’ tehdit eder. Kötü.

Uyarırsın, pompalısı bagajındadır, seni çeker vurur. Kötü.

Önüne dalar, korna çalarsın, senin arabana saldırır. Kötü.

Ambulansa yol vermez, ardına takılır ve sürat yapar. Kötü.

Işık yeşile döndüğüne aldırmaz; ardındakini bekletir. Kötü.

Trafikte yavaş giderler, zamanına saygıları yoktur. Kötü

     BU KADAR KÖTÜ SÜRÜCÜYÜ HAKEDİYOR MUYUZ?

DEVAMINI OKU

Tedbir yok tespit var

AFET ÖNCESİNE ODAKLANMALIYIZ

Hz. Nuh gemisini, yağmur başlamadan önce yapmıştı.

Bu sayede Tufan geldiğinde onu yönetebildi.

Biz ise afeti yönetmiyor, enkaz kaldırıyoruz.

Neler olacağını tespit ediyor ama tedbir almıyoruz.

Türkiye, deprem kuşağında… Ancak depremle yaşamayı bilmiyoruz. Bu yüzden deprem geldiğinde canımızı alıyor malımızı mahvediyor.

Son İzmir depremi gösterdi ki neler olacağını bilmemize rağmen, tedbirini almamışız.

İstanbul büyük bir deprem bekliyor ve 48 bin binanın ilk sallantıda yıkılacağını tespit etmişiz. Fakat tedbir geliştirmemişiz.

Afet yönetimi, afet öncesi başlar. Sonrasında olan biten; enkaz kaldırmak, ölülerimiz ağlamaktır.

Afet öncesinde tedbir için 1 lira harcamayan, afet sonrası 100 lira afet maliyetiyle yüzleşir. Ekonominin üçte biri İstanbul’da ve muhtemel depremde Türkiye, uzun süreli ekonomik kriz içine girebilir.

Tespitini yapıp tedbirini geliştirmediğimiz böylesi bir deprem, milli güvenlik sorunudur ve tüm ülkeyi etkileyecektir.

Çare? Tedbir, tedbir, tedbir. Ne olacağını da neler yapılacağını da biliyoruz ama tedbir almıyoruz.

Afet yönetim anlayışımız; enkaz kaldırmak…Toplum tabanlı değil. Biz halkı çözüm paydaşı değil, depremzede sayıyoruz.

        DEPREMDE NE YAPACAĞINI BİLİYOR MUSUN?

DEVAMINI OKU

Ev genci sayısı artıyor

AÇ İNSAN İNANCINI YER

Çalışmayan, iş aramayan, okumayan

gençlerin sayısı 6 milyonu aştı.

İş yok; olan iş için torpil yok.

Aş yok; ailenin sofrasıyla doyuyor.

Yarınını çöpe atmışlarımıza EV GENCİ diyoruz.

Çalışan, okuyan ve iş arayan gençlerin dışında kalanlara bu ad veriliyor artık. Sayıları 6 milyon civarında. TÜİK bunları görmez, göremez. Zira bu yeni bir kategori. 2019 verilerine göre genç kadınların %28’i, genç erkeklerin %5’i ev genci…

18-29 yaş arası gençlerin sadece %44’ü çalışırken, %26’sı öğrenci, %14’ü iş arıyor fakat %16’sı ise EV GENCİ.

İş bulamıyorlar çünkü iş yok ve iş aramaktan vazgeçiyorlar.

Zaten salgın sürecinde pek çok insan eve gönderildiğinden ev genci sayısının bu yıl daha da arttığı tahmin ediliyor.

Eğitim? Ev genci okumuyor. Ya diplomalı işsiz veya okuldan da ümidini kesmiş… Zaten beceri yerine diploma üreten eğitim sistemi, potansiyel ev genci yetiştirir hale gelmiş.

Ya torpil bul, ya terk et.’  İşe girmeye torpil bulamayan ‘acaba başka ülkelerde işe girmek mümkün müdür?’ diye sormaya başladı. Fırsat bulan zaten soluğu yurtdışında alıyor. Peki, ev genci için bizler neler yapıyoruz? Aslında hemen hemen hiçbir şey. Evi paylaşmak dışında hiçbir şey.

          BİR GENÇ İÇİN ÖMÜR EVDE GEÇEBİLİR Mİ?

DEVAMINI OKU

Sıradanlaştırılıyoruz

SIRADAN İŞLER YAPIP SIRA DIŞI OLAMAZSIN

Sıradanlıklardan bıktık usandık.

Bizim sıra dışı başarılara ihtiyacımız var.

Sorun şu ki sıra dışı olmak adına sıradan davranıyoruz.

Sonra da vasat gelir tuzağında debeleniyoruz.

Bilime, bilene, kabiliyete, liyakate önem vermezsen ne olur? Olacağı şudur; sıradanlaşırsın. Çocuklarına portakal suyu yerine bulanık dere suyu içirir, orta gelir tuzağında debelenip durursun.

Peki, çözüm? Sıradışı olmak için sıradışı işleri başarabilmek şart. Bunun için de sıradışı yeteneklere, cesur ve akıllı insanlara, vicdanlı yöneticilere ihtiyaç duyarsın.

KEM ALÂT İLE KEMALÂT OLMAZ. Anlamı; kötü aletlerle mükemmel iş çıkaramayacağımızdır. Sıradan olmak; vasatlık, orta gelir tuzağıdır. Sıradışı olmak ise iddia taşımak üst gelir grubuna çıkmaktır. Zenginliktir.

İnsan başını -25 derecede soğut, ayağını +100 derecede kaynat: göbeği; ORTALAMA 35,5’tir ama ölüdür. Çünkü ortalama (vasat) iyi bir şey değildir.

Sıradışı başarılıları ayrıştırmadan, yeteneksiz ve kötülerle harmanlamak, tam da budur. Kabiliyetlerini, liyakat sahiplerini ne yazık ki sıradanlaştırıyoruz.

Pi sayısını ortalama 3 alırsan, değil uzaya, lavaboya dahi gidemezsin. Sıradanlaştırmayalım.

        CUMHURİYETİMİZ SIRADANLIKLA YÜCELİR Mİ?

DEVAMINI OKU

Hoyratlığın yükselişi

KİBAR İNSANLAR ATLARINA BİNİP GİTTİLER

Ortalık Recep İvedik’lerle dolu…

Kaba, saba, hoyrat, saldırganlık; genel tavır olmuş.

Eline güç geçiren, ötekini azarlar olmuş.

Oysa bize insanca kibarca davranmak gerekiyor.

Size de tuhaf gelmiyor mu? Nezaket ortadan kalktı, zarif insanlar buharlaştı adeta. Ortalık Recep İvedik’lerle doldu.

Kibar davranmak yerine saldıran, yasalara saygı duymaz, kurala uymaz bir tutum geliştirdik. Hoyratlığın yaşı filan da yok.

Genç-yaşlı, kadın-erkek, kentli-köylü hemen her kesimden insan, ötekine ya hoyratça davranıyor veya onu azarlıyor… Kırmızı ışıkta geçen araca ‘ne yapıyorsun?’ demeye gör; inip gelip sizi dövebiliyor.

Yere çöp atanı ikaz edince sizi darp edebiliyor. Trafik, eline güç verilmişlerin içindeki ilkelliği ortaya çıkaran en önemli ortam. Zira bir zırh içinde dolaşıyor ve ilk zulmünü yayalara yapabiliyor.

Ceza? Aksine; ödüllendirilir gibi ya takipsizliğe uğruyor ya da karakol kapısında sırtları sıvazlanıyor. İşini yapmayan memura mı denk geldiniz? ‘İstediğin yere şikayet et’ lafı ile küstahlaşabiliyor.

Haklı da… Onu şikayet edeceğin üst makam, ondan da hoyrat davranabiliyor. Özetle, hoyratlık yükselen değer oldu. Oysa biz görgü dersi konulsun istedik.

        SİZ DE AZARLANMAKTAN BIKMADINIZ MI?

DEVAMINI OKU

Bırakın büyüsünler

ÇOCUĞUNUZ EN SON NE ZAMAN AÇ KALDI?

Biz çocuğumuzu; ailenin refahına ortak ediyoruz,

hayatın sorumluluklarına değil.

‘Aman zorluk yaşamasın’ diye diye onların hayatı yönetme yetkinliğini buduyor, solduruyoruz…

Çocuklarımızın ayağına taş değmesine dahi izin vermiyor, adeta fanus içinde yetiştiriyoruz. Bu yüzden açlık, yokluk, utanç gibi duygularla baş etmeyi öğrenemiyorlar.

Çocukları ailenin refahına ortak ederken, hayatın sorumluluklarına da katmamız gerekiyor. Oysa insanı insan yapan; utanma, üzüntü, başarısızlık, kızgınlık, hayal kırıklığı vb. duygularla baş edebilme yetisidir.

Bunları biz şayet çocuklarımıza kazandıramıyorsak, hayata atıldıklarında tüm bu hayati duygularla baş edebilme becerilerinden yoksun kalıyorlar.

Çocukların olumsuz duygu yaşaması, zorlanması gerekiyor. Küçüklükten beri bir işi yapmak onun işi olmalı, Ödül için yapmamalı. Ailenin bir parçası olarak ortak sorumluluklara katılabilmeli. Bir çocuğa ebeveyninin yapabileceği en büyük kötülük, onun her istediğini yerine getirmektir.

Bırakın sınırın nereden geçtiğini öğrensin. Karar sonuçları ile yüzleşsin. Okul servisine yetişme derdi dahi yoksa onu hayatta bekleyen güçlüklerle nasıl baş edebilecekler ki…

        EL BEBEK GÜL BEBEK YETİŞTİRMEK DOĞRU MU?

DEVAMINI OKU

Zafer; sabredebilenindir

BIRAK FİKİR FİDANI KÖK SALSIN

Pek çok projemiz, sabırsızlık yüzünden yarım kalıyor.

Oysa başarı, yılların gerisinden gelebilir.

Fikir fidanı kök salmadan onu budayanlar başaramıyor.

Sabreden ise ödülünü alıyor.

Bambu bitkisi, sabırla büyür. 5 yıl boyunca en ideal şartlarda dahi gelişme göstermez. Ardından sihirli bir el dokunmuş gibi birden bire günde 40-50 santim hızla büyümeye başlar ve 6 haftada 27 metreye ulaşabilir.

Yaşanan sihir değil, bambunun sabırla saldığı kökleri olduğudur. Eğer sabır ve istikrarla bir alanda kök salar iseniz, başarı; kaçınılmazdır.

Bizde bambu bitkisi yok ama kültürümüzde  bunu karşılayacak türkülerimiz dahi vardır: ‘kuşburnu dikeniyim, dibine dökeniyim…’ Yıllarca durur ve dibine döker meyvesini…

Burada hayata dair çıkarabildiğim dersler vardır. Misal; inovasyon… Bu alanda gayretimiz var fakat sabrımız eksiktir. Türk gibi işle başlıyor daha sonra bambu sabrı göstermeden netice bekliyoruz; Netice yok!

Söz bambudan açılmışken; kökler önemlidir ama senin de gayret göstermen gerekir. İnovasyondan medet uman bu alanda uygun iklimi de oluşturmalı ki bambu büyüyebilsin.

Nice şirket bilirim bambu ekmiş ama ertesini beklememiş…

        AĞAÇ KÖK SALMADAN AYAKTA KALABİLİR Mİ?

DEVAMINI OKU

Ezberi arar olduk

KAYIP KUŞAK MI GELİYOR?

Eğitim Türkiye’nin kanayan yarası…

Hiçbir öğrenci, başladığı sistemle okulunu bitiremedi.

Eğitim reformu ise hayata geçiş sürecinde yığınca dirençle karşılaşıyor.

Peki, neticesi ne olacak?

Cumhuriyet ne zaman ilan edildi? Ta ilkokuldan itibaren öğretilen bilgilerden biri. Bayramını kutlarız, coşkusunu yaşarız ve 29 Ekim diye biliriz. Bu, bir bakıma ezbere dayalı eğitimin bize kazandırdıklarıdır.

Ancak yeni nesil; ‘Cumhuriyet ne zaman ilan edildi?’ sorusunun cevabını bilmiyor. 23 Nisan diyen var 19 Mayıs diyen… Hatta Noel diyene dahi rastladım. Yıllarca ezbere dayalı eğitime karşı çıkarak proje odaklı eğitim yapalım dedik. Midye midesini ezberlemeyelim de hayatta işimize yarayacakları bilelim dedik. Ama geldiğimiz noktada; ezberi dahi arar olduk.

Karekökü üniversiteli dahi unuttu. Çocuklar çarpım tablosu ezberlememiş. Kıbrıs Türkiye’nin kuzeyinde olduğunu iddia edecek kadar da özgüven(!) sahibiler üstelik. Ezber kuşağı dahi şimdiki kayıp nesilden daha donanımlıydı.

Soru şudur; bu yapışkan cehalet ile nasıl başa çıkacağız? Bilmeyen, bilmediğini de bilmeyenler ile nasıl bir yarın inşa edilir? Merak etmeyen, öğrenmeye direnenlerle başımız belada…

    YAPIŞKAN CEHALETLE NASIL BAŞA ÇIKABİLİRİZ?

DEVAMINI OKU

Bilgisizlik tehlikesi

SİBER VAROŞ OLMAYIN

Gezegen; daha bilgililerin yönetimine giriyor.

Makineler bile giderek akıllanıyor.

Bilgiyi reddedenler uygarlığın taşrasına düşecek.

Bilgisizlerimiz; siber varoşların habitatı olacaklar.

Bilgi, güçtür. Bilgisizlik ise güçsüzlük… İnsanların zenginlik derecesini anlamada hangi coğrafyada yaşadıkları önemli ancak bilginin etkisiyle bu önem yerini, bulunduğu ‘eğitim düzeyine’ bırakmaya başladı.

Bilgiye erişimin zenginlikle ilişkisi nedir? Bill Gates’in bu soruma cevabı şuydu: ‘bir insanın zenginliğini anlamak için coğrafyasına bakardık. Eğer bu kişi Somali’de ise fakir, Londra’da ise zengin idi. Ama şimdi; eğitim düzeyine bakıyoruz. Londra’daki kişi eğitimsizse aynı aile içinde, Somalili birinden fakir olabilir.’

Burada önemli nokta, bilgi uçurumunun, gelir uçurumunu derinleştirdiğidir. Zengin ile yoksulun derinleşen refah farkı, bilgi ile ölçülebiliyor artık. Zira bilgi; üretim faktörü olarak tanımlanıyor.

Üretemiyorsan SİBER VAROŞ olacak, uygarlığın taşrasına düşecek, dijital uçurumun kaybedeni haline geleceksin. Eğitim sistemi bu yüzden daha hayati hale geldi ve ısrarla bu bilgisizliği çoğaltan yapıyı daha iyi hale getirmiyor; bilgiyi, bilgiliyi sistematik aşağılıyoruz.

       BİLGİ FAKİRİ OLDUĞUNU DÜŞÜNÜYOR MUSUN?

DEVAMINI OKU