Gerçekle bağın koparsa

DUYARSIZLAŞIRSAN KAYBEDERSİN

1-Kendi etrafını yandaşla çevirme.

2-Onlar seni gerçeklerden koparır.

3-Kendi çıkarları için vardırlar.

4-Olan biteni okuyamaz, bilmezsin.

5-Gerçeklerde kopunca kaybedersin

Gerçekle bağın kopması güç kirlenmesidir.

Zira çevrendeki herkesi menfaatle donatıp, ödüllerle bağlayıp, hareket alanını belirleyip bir elektrik fişi haline getirirsin.

Prize takılı oldukları sürece çalışan fişler…

Elektriğini kesince sana yüz çevirecekler

Gerçekle bağını kopartan liderler, şirket yöneticileri, öğrenciler, öğretmenler; kendi ego alanlarında bir dünya oluşturmaya başlar ve sadece kendi sesinin yankısını duyar.

Diğer hiçbir sesin anlamı yoktur.

Karar süreçleri ortadan kalkar.

Ne pahasına olursa olsun koltukta kalma isteği oluşur.

Karar süreçleri ortadan kalkanca; kurumsallıktan durumsallığa geçmiştir.

Yâni kural kaide yoktur. İlkeler görünmez.

Duruma göre, anlık hareket ve davranış vardır.

Gerçekle bağı koparmak, ne olup bittiğini görmeye engel olur.

Paralel bir yaşam evreninde var olmaya başlarsınız.

Hayatında eli paraya değmemiş olan insanlar; hayat pahalılığını ‘fiyatların şımarması’ olarak görür.

Suçu başkasına, dış güçlere atacaktır.

Gerçekle bağ kopmasının tek çözümü vardır: seni gerçeğe döndürecek, güvendiğinin sözünü dinlemek…

        GERÇEKLERLE BAĞIN NE DERECE SAĞLAM?

DEVAMINI OKU

Övme övülme şehveti

ŞEHVETİN 3 TÜRLÜSÜ
1-Cinsel şehvet; eline diline beline dikkat!
2-Yeme içme şehveti; sağlığına dikkat!
3-Övme övülme şehveti; Nice imparatorlukları yıkmıştır.
Haddini aşan; zıddına döner.
Övgüyü abartma ki yalakalığa dönüşmesin.

Methetmek (övmek) bir insanı, başarıyı; güzel sıfatlarla kuşatmak demektir. Eğer methedilen bu sıfatları taşıyor ve buna layık ise sorun yoktur. Hatta “hakkını vermek” güzel bir tutumdur, iyi sıfatları teşvik gücü vardır.

Ancak layık olmadığı halde methedilmeyi istemek, kişiyi içten içe zehirleyen bir hastalığa dönüşüverir. Methedilme illetine kapılanın sonu; peşi sıra kuyruğa giren, olası başarısızlıkları ve hatalarıdır. Kendisini dev aynasında görür, iltifat bağımlısı olur ve bunu görenler onu övgü kurşunuyla vuracaktır.

Övülme kadar, övme arzusu da abartıldığında hastalığa dönüşür. Buna riya (yaranma) denir ve övülen kişiyi de yoldan çıkaran neticeler doğurur. Dikkat edin; övülme kadar övme de bir tür ruhsal şehvettir. Birbirinizi överken abartmayın.

Övmek, bir diğerini boğazlamaktır. Haddini aşan övgü, hataları görünmez kılar, düşmanı sinsileştirir, bedeni çürütür. Daha fazla övgüye bağımlılık geliştirir. Erdemi yok etmek istiyorsan, sahibini, sürekli öv.

       ABARTIRSAN; ÖVGÜ MÜ OLUR RİYAKÂRLIK MI?

DEVAMINI OKU