KAMU SPOTU I Şeref Oğuz I 2 dakikada hayat bilgisi
Şeref Oğuz I Kamu Spotu I Güncel Son yazılar I Şeref Oğuz Köşe Yazıları
DEVAMINI OKUAR’aştırıyoruz ama neden GE’liştiremiyoruz?
Farklı olandan KORKU
Bize benzemeyenden NEFRET
Rakiple düello yerine PUSU
Akıl yerine KURNAZLIK
Sabır yerine TELÂŞ
Merak yerine BİAT
Bilgi yerine KANAAT
Özgün yerine TAKLİT
Ödül yerine CEZA
Oysa icat çıkaran gencimiz çok.
@serefoguz
5 TEMEL UYANDIRAN
1- Parıltılı bir ilham.
2- Yüksek motivasyon.
3-İsteğin ihtiyaca dönüşmesi.
4-Tehdidin yakınlaşması.
5-Fırsatın kapına gelmesi.
İlham; onu bekleyene gelir.
Sen motivasyonunu hazır et.
Güdü veya motivasyon, bireyin hareket ve davranışlarını başlatan içsel güç gibidir.
Tıpkı araba marş motoru gibi…
Davranışa enerji sağlayan organizmanın içi ve çevresindeki güçler olarak tanımlanır.
Güdülenme; içsel güç ile davranışa hazır hale gelmektir.
İlham; çağrışım, içe doğma ile gelen yaratıcı düşünce, doğaüstü veya buna bağlı söz, duyum ve algılar bütünüdür.
Eğer biri mevcut ise diğerine ihtiyaç var.
Zira güdüsü yüksek birine nereye akacağını ilhamı verir.
Motivasyon marş motoru ise ilham, direksiyondur.
İkisini taşıyan birinin yapamayacağı şey, çok azdır.
Bireyleri, şirketleri, toplumları dinamik kılan bunlardır.
Motivasyonun katili konfor, ilhamın katili alışkanlıklardır.
Bir start-up ’ı Unicorn yapacak olan, parıltılı ilham kadar yüksek güdü olur.
İlham, varacağın gezegen, motivasyon altındaki roketin yakıtı olacaktır.
Kendine her sabah seni yataktan çıkaracak bir güdü bul.
Yatağın hangi yönünden kalkacağını, ilhamın sana söyler.
Çık, hayata katıl.
HAYATA ÖLÜ BALIK GİBİ BAKMAK KADERİN Mİ?
DEVAMINI OKU
ÖNCELİKLENDİRME NEDEN ÖNEMLİ?
1-Bir çok iş bize aynı anda önemli gözükür.
2-Bir işi yapmak ise zaman tüketir.
3-Zaman ise limitli tek kaynaktır.
4-Çözüm işleri sıraya koymaktan geçer.
5-Önemli(!) nadiren önceliklidir.
Hayat, önemliler arasından önceliklerle yol alır.
Neye öncelik verdiğine dikkat et.
Her önemliye yetişirsen, öncelikliye geç kalırsın.
Peki, önemli ile öncelikliyi nasıl ayırt ederim?
Önemli bekleyebilir ama öncelikli bekletilemez.
Bir iş; hem önemli hem öncelikli ise; hemen yap!
Önemli ama öncelikli değil ise; Planla…
Öncelikli ama önemli değil ise; Ertele.
Ne önemli ne de öncelikli değil ise; İptal et.
Peki; bir şey ne zaman önemli ve ne zaman acildir?
Önemlidir zira; şirket karlılığını etkiler, marka itibarına tesir eder, çalışan sadakatini arttırır.
Önceliklidir zira; hedeflenen zamanda teslim edilmediğinde şirketin pek çok şeyi zarar görür.
Önemli ve öncelikli ayırtına varmanın bir yöntemini önereceğim: Hayatınızı kuşatan tüm olguları göz önüne bulundurarak, 12 önemli şey belirleyin.
Bunların içinden önemine göre ilk 3’ünü tespit edin.
Diğer tüm önemlileri bir kenara bırakın ve bu 3 önceliğe odaklanın.
Unutmayın; önemli 12 yarım iş yerine öncelikli 3 tam iş yapmış olacaksınız.
ÖNEMLİLERİN VE ÖNCELİKLERİN NELER?
DEVAMINI OKU
GER VE YÖNET! NEREYE KADAR?
1-Toplumu kutuplaştırıp düşman üretmek,
2-Halkı gererek yöneteceğini sanmak,
3-Çalışanı gerilim hattında tutmak
4-Böylece insanları yönettiğini zannetmek,
5-En derin ahmaklıktır, mutlaka geri teper..
Gerilim; huzurun düşmandır.
Sinirleri gerilmiş biri, hataya açık olur, sağlıklı karar veremez ve sürekli baskı altında tutulduğu için sağlığı, verimi bozulur.
Lideri tarafından sürekli azarlanan halkın halini düşününün.
İyi bir şey yapsa bile teşekkürü bile ona hakaret ile sunulur.
Sürekli düşman üreterek halkı gerdiğinizde, toplumdaki birlik beraberlik ruhu ölür.
İki kuzu deneyi; birinin karşısına kafes içinde aslan koyuluyor, diğerinin karşısında ise yeşil çayırlar var.
Karşısında aslan olan kuzu, bir süre sonra ölüyor.
Zira her an yenileceği gerilimiyle çok yaşayamıyor.
Diğeri ise serpiliyor, gelişiyor.
İşletmelerde de en iyi kamçılayanı terfi ettirerek kurumsal mobbing üzerinden gerilimle yönetim, hayli yaygın.
Kurum kademelerinde her yöneticiye onu gerecek bir rakip atayarak verim artacağını savunur bazı patronlar.
Oysa böyle bir işletmede gerilimin verim yerine mutsuzluk üretildiğini görüyoruz.
Aslında patron da kamu otoritesi tarafından gerilim hattında tutulup vergi gelirlerinin artacağı sanılır, oysa tersidir.
Ger ve yönet anlayışı bugün ülkeyi kaosa sürükleyendir.
GERİLİM HATTINDA VERİMİN ARTIYOR MU?
DEVAMINI OKU
“BİNDİĞİM AT BENDEN AKILLI OLMASIN”
1-Hayat bir yarış;
2-Ve akılsız atlarla yarış kazanılmaz.
3-Akılsız at ile menzil alınmaz.
4-Kendinden akıllıları keşfedebilen yöneticiye;
5-Başarı kader olur.
Hele ki yarım yamalak bilen herkesten daha da çok yanılır.
Çünkü bildiğini sanır ve böyle birine öğretmek imkansızdır.
Yöneticilerde gördüğüm şudur; liyakat sahibi ve gerçekten bilen insanları nedense kendilerinden uzak tutar, onlarla aralarına mesafe koyarlar.
Onun yerine kendilerinden daha az bilenleri tercih ederler.
Zira ancak bu sayede kendini daha değerli, akıllı, zeki ve vazgeçilmez biri zannederler.
Gözlemim şudur; işletmelerde ikinci sınıf yönetici, etrafına üçüncü sınıf kadro edinir.
İtibarını bu sayede koruduğunu sanır.
Oysa birinci sınıf yönetici, etrafında bilen çalışan bulundurmak ister.
Önerim; kendinden daha zeki ve akıllı insanları bulup, onların hizmetine girmektir.
‘Hükmetmek’ değil, onların hizmetine girmek…
Bu, zor bir zenaattir zira özgüven gerektirir, erdem gerektirir, basiret gerektirir.
Çalıştığı kişileri liyakat havuzundan seçenlerin başarısı ortadadır.
Bilen adam yerine bizden adam seçenlerin hüsranı; daha da ortadadır.
Çok bilen çok yanılır zira…
ÖNCELİĞİN; BİZDEN ADAM MI BİLEN ADAM MI?
DEVAMINI OKU
KLAVYE Mİ yoksa MOUSE MU?
1-Soru: “en fazla mouse’u mu?
2-Yoksa klavyeyi mi kullanıyorsun?”
3-Cevapların dağılımı ilginç; %80 mouse, %20 klavye.
4-Klavye; genelde ÜRETİMİ,
5-Mouse ise TÜKETİMİ temsil ediyor.
Neredeyse bütün dünya; kimi yoğun kimi kısmen teknoloji kullanıyor.
Ama teknolojiyi üretmiyorsanız büyük ihtimalle tüketicisi olmuşsunuz demektir.
Bizde; üretim süreçlerinde akıllı ve gereği kadar teknoloji kullananlarımız çoğunlukta.
Sorun, üretmeyen teknolojinin tüketicisi olanlarımızda…
Çeyrek asır önce bilişim konferanslarında sıkça uyguladığım test şuydu;
‘Bilgisayarı olan el kaldırsın.’
Önceleri tek tük ama sonraları, salonun neredeyse tamamı el kaldırır oldu.
Bilgisayarı olanlara şunu sorardım;
‘En fazla mouse’u mu yoksa klavyeyi mi kullanıyorsunuz?’
Gelen cevapların genel dağılımı ilginçti;
%80 mouse, %20 klavye.
Benim bu duruma yaptığım yorum klavyenin üretimi mouse’un tüketimi temsil ettiğiydi.
Gerçi mouse ile üretim yapan tasarımcı benzeri işler de söz konusu ama geneli fazlaca etkilemez.
Bugün cep telefonları bilgisayarlaştıkça mouse’un yerini parmak aldı.
Şimdi soru şu; o parmaklar ile katma değeri olan ne gibi üretim yapıyoruz?
Üretmeyen teknoloji bizi tüketiyordur.
TEKNOLOJİ İLE ÜRETİCİ MİSİN TÜKETİCİ Mİ?
DEVAMINI OKU
İKİ AYAĞIYLA MAYINA BASMIŞ
GİBİ BIRAKIP GİDEMİYORSUN
1-Zamanı gelince gitmeyi bilmek gerek.
2-Mayına basanın dramını düşün;
3-Kalsan, çürümeye gönlün razı değil.
4-Gitsen, varlarını terk edeceksin.
5-En zor ikilem bu işte..
Ve hemen gidemedim,
Ve artık gidemedim,
Ve sonra hiç gidemedim…
Edip Cansever böyle diyor.
Gitmesi gereken ne düşünür bilinmez ama kalmaya heveslileri, şiirin devamında uyarmakta gecikmez şair;
“Kurtuluş’ta son durakta bir tramvay ölüsü sanki ben; öylece kalakaldım…”
Eğer söz konusu ilişkiler ise, genelde, gidenin kaçak, kalanın korkak olduğu bir kavramdır; gitmeyi bilmek…
Fakat gidilecek yeri değer üretmek diye tanımlarsanız, sistemin yorgunluğuna (entropi) varırsınız. Hele ki her şeyin hızla değiştiği dünyada…
Bazıları gitmeyi bilmemeyi; “geriye gitmenin en hızlı yolu” diye tanımlar.
Doğrudur…
Daha iyi bir yarın uğruna dünden gitmeyi bilmiyorsan, bugün başın belada demektir.
Gidebilmelisin, zamanında…
Şimdi yayladan çekip giderken Edip Cansever ile gitmeyi bileyim dedim bu kısa yazıdan;
“Hepimiz kalakaldık /
Elimizde tetiği çekilmeyen,
Namlusu yönsüz bir tabanca gibi…
ZAMANI GELİNCE GİTMEYİ BİLİYOR MUSUN?
DEVAMINI OKU
İNSANLARIMIZI HARCAMAYIN
1-Emeklerimiz, zamanımız,
2-Beklentilerimiz, geleceğimiz,
3-Vasat hoyrat ellerde ziyan zebil oluyor.
4-Yetenekleri harcayanlar, gayretleri boşa
çıkaranlar;
5-Yarınlarımızı çalıyor..
Bir şeyin boşuna, boş yere işe yaramaz duruma gelmesi…
İnsanın değerini gösteremeden boşu boşuna harcanması…
Mevcut sistem çürümüşse, nice kabiliyetler ziyan olur.
Liyakat kovulmuşsa o ülkeden; yetenekler ziyan zebil olur.
Kayırmacılık yüceltilmiş ise gayretli ve kabiliyetli insanlar zorluklarla dolu, mutsuz ve başarısız hayata zorlanırlar.
Testiyi kıranla suyu taşıyanı bir tutan hatta başarısızlığı ödüllendiren yönetimler yüzünden çoğu iyi niyetli ve üstün kabiliyetli insana; elekle su taşıtıyorlar.
Aldığı iyi eğitime rağmen ona çalışma alanı kuramayınca ömürler ziyan zebil oluyor, insanlar harcanıyor, gençlikleri heba ediliyor.
Reform yerine geciktirilmiş tedbirler alırsan, ekonomi reformu yerine enflasyon restorasyonu ile geçiştirirsen havanda su dövmüş olursun.
Umutları öldürür, beklentileri budar, herkesin aynı ortak ufka bakmasını önler, gelecek vizyonlarını ziyan zebil edersin.
Oysa bizim çok sayıda nitelikli insan kaynağımız var fakat yönetim idrakimiz eksik.
SEN DE VASATLIĞIN HARCADIKLARINDAN MISIN?
DEVAMINI OKU
1-Bu kafayla dolmaz.
2-Çünkü Dolar bizim paramız değil.
3-O halde nedendir bu $ aşkı?
4-Çünkü enflasyon liramızı eritiyor.
5-Dolara hücum yok, Liradan kaçış var.
TL’yi değerli kılmadıkça çilemiz dolmaz…
Size bu mektubu saygı dolu sözcüklerle ancak kaygı dolu duygularla yazıyorum.
Kendi vatanında parya haline gelen liramızın akıbetinden endişeliyim.
Herkes ondan kaçmaya başladı.
El parasına, KKM’ye dolara sığınıyor.
Altına otoya konuta borsaya kaçıyor.
Liramıza sahip çıkması gereken Merkez’in elinden gelen bu kadar.
Bağımsız değil, Faizi zorla yönetebiliyor ve bu yüzden lira, kafasını suyun üstünde dahi tutamıyor, ha bire su yutup duruyor.
Kaygıdeğer yöneticilerim; kaygılarım yersiz değil.
Daha önce dolar alıp başını gittiğinde başımıza gelenleri hatırlıyorum.
Kaygıdeğer yöneticilerim; abarttığımı sanmayın, endişeliyim.
Kaygıdeğer yöneticilerim; dolarizasyona benzin taşıyoruz.
Kaygıdeğer yöneticilerim; dolarla maaş almıyorum ama maaşı ile dolar almaya koşanlar hayli fazlalaştı etrafımızda.
Kaygıdeğer yöneticilerim; ‘ne güzel dolar arttıkça cari açık azalıyor’ diyenlere kanmayın, ihraç mal maliyeti artıyor.
Kaygıdeğer yöneticilerim; ekonominin gidişatından, ülkemin geleceğinden hayli endişeliyim. Maruzatım budur.
EN DERİN KAYGILARIMLA…
DEVAMINI OKU
5 SORUMLULUK BİLİNCİ
1-Haklarının farkındasın
2-Görevinden kaçmazsın
3-Yetkilerinin hakkını verirsin
4-Verdiğin söze sahip çıkarsın
5-Kurnaz değil adil olursun
Toplum sorumluluk öteleyeni affetmez
Sorumluluk; bireyin üstlendiği, yapmak zorunda olduğu, yürütmekle görevli kılınan, gerektiğinde hesap verebilme hali…
Mesuliyet. Mesul olma durumudur.
Sorumluluk, külfettir.
Nimeti tanımlı külfettir.
Karşılığında onay para, mevki, aidiyet alırsın.
Çoğu kişi ya yetkisizlikten veya konfor ya da ahlak zaafından ötürü, sorunu; kendi sorumluluk alanının dışına iter. Çevre için sorumluluklarını yerine getirmez ve “zaten iklim değişikliği” diyerek sorunu kendi dışına atar.
Fakat toplum, sorumluluklarını öteleyenleri, bir şekilde cezalandırır.
Ya yetki ve haklarından mahrum ederek veya toplumdan tecrit ederek…
Neticede sorumluluk; hayata karşı taşıdığımız görevler manzumesi, sözleşmesidir.
Hak talebinde olanın sorumlulukları reddetmesi söz konusu olamaz. Olursa; toplumsal sözleşmeleri ihlalden sorumlu tutulacaktır.
Sorumsuzlar er veya geç sorun olacak ve yetkileri budandığı gibi haklarından da mahrum kalacaklardır
SEN SORUMLULUKLARININ FARKINDA MISIN?
DEVAMINI OKU