Bırak çocuğun konuşsun
18 YAŞIMA DEK BENİ ANNEM SESLENDİRDİ
1-‘Sus küçüğün söz büyüğün.’
2-İyi de küçüğü susturup,
3-Onun adına sen konuşursan O nasıl büyüyecek?
4-Hem ona; ‘annesi’ diye hitap etmek niye?
5-Bir adı yok mu? Adını siz koymadınız mı?
Eğer konuşabiliyorsa, neden onun yerine sen?
Ağzı var dili yok çocuk yetiştirmek başarı mı? -Nasılsın yavrum? –İyi amcası, okuyor.
-Aç mısın? –Yedi geldi.
–Çay içer misin? –Yok, sevmez.
Çocuğuna sorulana sürekli kendisi cevap veren ailelere birkaç kelâmım var;
Öncelikle çocuğuna adıyla hitap edin: Anne; ‘annesi’ diye sesleniyor, Abla; ‘ablası’ diyor. Teyze; ‘teyzesi’ diye seviyor yeğenini.
Oysa onun bir adı ve o çocuğun nesi olduğunuz üzerinden iletişimi kurmak yanlış.
Unutmayın ki bir kızı hanımefendi yapacak olan; onun bize davranışlarından ziyade bizim ona nasıl davrandığımızdır.
Bir erkeğe beyefendi gibi davran, beyefendi olur.
Çocuk, kendini ifade edebilmeyi bebeklikte öğrenmiştir ve ona sorulan sorulara ana babasının cevap vermesine gerek dahi yoktur.
Bırakınız çocuğunuza sorulanlara kendisi cevap versin, sizin dublajınıza ihtiyacı yoktur.
Onun yerine konuşursanız, büyüdüğünde de sesini keseceklerdir.
NEDEN ÇOCUĞUNA ALTYAZI GEÇİYORSUN?
DEVAMINI OKU